Kendimden yoruldum
Sürekli maske takmaktan
sIkıLmAdInmI
İçim Kan ağlarken
İnsanlara gülmekten yoruldum...
Hıçkırarak ağlamak isterken
Gözyaşlarımı içime akıtmaktan
Delice severken içimden dağlara denizlere
*
Hoyratça esen rüzgara toprağa kuşlara
Seviyorum diye haykırmak isterken
Susmaktan yoruldum...
Mavinin her tonunda kaybolmak isterken Siyaha esir olmaktan yoruldum
Kendimden yoruldum...
Hep güçlü olmak ne zordur
Hep sorumluluk sahibi olmak
Her zaman haklı olmak
Herseyi bilmek zorunda olmak
Ruhum yoruldu...
Çoçukken genç olmak
Gençken olgun olmak
Çok zor yoruldum
Çabuk tükettim ömrümü
Yarınlarımı...
Umutlarımı...
Duygularımı...
Geri dönüşü olmayan bir tüneldeyim...
Oyunun adı hayat
Başrolde ben
Yardımcı oyuncular sevgi, aşk, acı, geçmiş...
rağmen Mutlu Olma Sanatı
Ve oyun bitti...
perdeler indi ışıklar söndü
Kendimden yoruldum...
Esir susmalarıma küskün
yüreğim..
Nefes,nefes tükenen ömrüme el açmış belirsizliğim