Öğrendim artık acılarımla yaşamayı

Sevdam kanıyor
Bu gece yıldızlara bakamam
Yüzün geziniyor gözlerimde
Soluğun boynumda nabzımı sayıyor
Şiirlerim susuyor sen konuşurken
Gözyaşlarını sayıyorum anlaşılamamışlıkların arasında
Yitiyor düşlerim, tutuyorum ellerinden

Gözyaşına dök yağmuru
Düş uçacak bahara doğru
Yollar açılıp konuşacak
Mutlu edeceğim yokluğunu

Yitiririm seni her yol ayrımında
Bilirim sana ulaştıracak her yol ayrımım beni
Kaybolurum yüreğimin karanlıklarında
Şiirlerimde saklanırım, sayfalar örter üzgün bedenimi
Ne zaman çevirirsen sayfaları bulacaksın yüreğimi

Huyumdur hep ölürüm
Nice aşklara bölünürüm
Ayımdır hep tutulurum
Nice ışıkla korunurum

Yaşa acılarını sende
Yaşa ki yaşatsın yüreğini
Şiirler yaz artık, yaz ki
Yüreğim çarpmaya devam etsin
Bırak artık hüznünü
Kelebekler başucunda gezinsin

Hüzün kovan kuşu gelmiş
Gecenin yanağına konuvermiş
Ay tenli aşık şarkıma karşılık vermiş



Öğrendim artık acılarımla yaşamayı
İçimde yaşatıyorum kanlı hançerimi
Artık acıtmıyor bile
Taşıyorum en güzel yaramı sol yanımda

Dışım içimden gelir
Yani gölgem kendimden
Aşktır ölümden güzel olan
Bak ve gör yaşam düşlerdedir

Anladım artık, mutluluk düşlerdeymiş
Anılarına sahip çıkabilmekmiş sevgi
Yitirmekmiş sevgiliyi
Ama yaşatabilmekmiş

Huyumdur hep dirilirim
Nice dağlardan dökülürüm
Ayımdır hep kararırım
Nice öpüşle aklanırım