Gitme Karanfil

beyinsel sevişmelerin üretken kadını” diye fısıldıyor kulağıma bir dost
doğru olabilir mi? imgelerin altında kalmaktan korkuyorum

insan
sevdiği şeylerden korkar mı ?

beni şarkı söyleyebileceğim bir yere götürsün sevgilim
üşüyorum
derin sessizliklerin acı çığlığı bu
çocukluğumdan kalma özlemleri bekliyorum kuytu yalnızlıklarda

insan
geçmişini bekler mi ?

parmaklardan geçen saçlar gibi
yumuşak ve hızlı bir serüvendir aşk
ne kadar kısaysa sunabildiklerin
o kadar çabuk tükenir

tükettim serseri vedaları
alnımda unutulmuş ve kurumuş öpüşler
değme çil yavrusu göz yaşlarından beterdir
gözleri kanlı bırakan terk edişler

insan
vedalarını kutsar mı ?

yalnızlık bir barda unutulan sigara paketi gibidir
fark edildiği yerde sahiplenilir
ve hiçbir yalnızlık unutulduğu yerde bulunamaz

insan
unuttuklarını arar mı ?

arkasına bakmadan kaçan bir karanfil gördüm
ölüm de kirlendi aşk gibi
yararı olacaksa söyleyeyim
ellerim temizlik çabasından yorgun

karanfil Geri dön
aşk’ı temizleyeceğim ölüm gibi
söz(ü) mü veriyorum

insan
inadına yaşar mı?